[Krzysztof]

Mój dziadek:
FRANCISZEK KUŚMIREK
ur w 1888 r. w Bychawce. W wieku 18-tu lat (w 1906 r.) wcielony do Armii Rosyjskiej. Po odsłużeniu 8 lat wrócił do domu, ale na zaledwie 1 czy 2 miesiące, bo był rok 1914 i wybuchła I-sza Wojna Światowa. Na froncie zatruty gazami bojowymi a potem ranny od wybuchu, trafił do niewoli u Prusaków. Przetrzymywany w łagrze pracował w porcie a potem u bauera (miejsce nieznane). Ok 1922 r. wrócił do kraju i w 1923 r. ożenił się z EWĄ GORGOL (1905 - 1938). Od tego czasu mieszkał w Zaraszowie prowadząc gospodarstwo.


Babcia Ewa z prawej, z lewej żona Pawła Daniłło (imienia nie pamiętam)
Zdjęcie z połowy lat 30-tych


Dziadek Franciszek, zdjęcie z ok 1962 r.


z córką Zofią i wnuczką Ewą (ok 1962 r.)


zdjęcie z ok 1970 r.

Ojciec:
Stanisława Kuśmirka ur. 1923 - zginął w obozie w Pustkowie k/ Dębicy w 1943 r.
Czesława Kuśmirka ur. 1926 r. - mieszka w Zarszowie
Zofii Łaszcz ur 1928 r. zm. 1992 r.
i Jana Kuśmirka ur. 1933 zm. 2002 - mieszkańców Zaraszowa

Dziadek Franciszek zmarł w 1976 r. przeżywszy 88 lat. Pochowany jest razem z babcią na cmentarzu w Bychawie.

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie...

[Krzysztof]

Mój dziadek
JÓZEF ŁASZCZ

ur. w 1895 r. w Starej Wsi. Po pierwszej nieudanej próbie przekroczenia granicy Rosyjsko - Austriackiej, za drugim razem, w 1912 r. udało się i wyruszył do Ameryki (jak wielu wtedy "za chlebem"). Płynął w tym samym czasie co Titanic, ale na szczęście innym statkiem.

Lista pasażerów statku Finland z 3 IV 1912r. Dziadek wpisany jako czwarty.

Wpis w archiwum imigracyjnym Ellis Island.

Pracował w Deitroit (we wspomnieniach z jego opowieści pozostały ogromne śluzy na Wielkich Jeziorach).

Pod zdjęciem przytarty napis: "Michigan Detroit".

W Stanach zaciągnął się do Armii Gen. Hallera (rok trudny do ustalenia). Po skoszarowaniu w Stanach potem stacjonował we Francji.


na zdjęciu zrobionym we Francji, stoi z prawej strony


Legitymacja Związku Hallerczyków

Po zwolnieniu ze służby wrócił do Starej wsi, ożenił się z Agnieszką Rakuś

ur. 1897 i wspólnie prowadzili gospodarstwo rolne.
W 1943 r. gdy uciekał podczas łapanki został postrzelony w nogę. Dzięki ofiarności lekarzy ze szpitala w Bychawie wrócił do zdrowia.

Józef i Agnieszka Łaszcz mieli siedmioro dzieci z których Stanisław (ur. 1923 zm. 1994) i Zofia Kuśmirek (ur. 1926 zm. 1999) od 1957 r. mieszkali w Zaraszowie.


na zdjęciu z ok 1950 r. (od lewej) Kazimierz, Feliks, Stanisław, Helena, Maria, babcia Agnieszka, dziadek Józef, Lucyna i Zofia


rodzina ok 1940 r.

Dziadek Józef zmarł w 1957 r. pochowany jest na cmentarzu w Starej Wsi.
Babcia zm. w 1978 pochowana na cmentarzu w Bychawie.

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie...

[Dominika00031]

Jan Dębski



ur w 1912r. w Kowersku. Do Szkoły Podstawowej chodził do Zakrzówka. W Kowersku rozpoczął naukę kowalstwa i pracował w tamtejszej kuźni.
Trzyletnią służbę wojskową odbył w jednostce ułanów w Krzemieniu.



Zdjęcia z 1932r. Na dolnym zdjęciu pierwszy z prawej.

Po wojsku pracował jako kowal w majątku P. Budnego w Bychawie Podzamczu. W tym czasie jego owdowiały ojciec ożenił się z Holwechówną i zamieszkał w Zaraszowie.
W 1939r. walczył w Kampanii Wrześniowej.
Wiosną 1941r. Jan Dębski wydzierżawił teren od P. Kowalika i postawił kuźnię w Zaraszowie.

Zdjęcie z końca lat 60-tych.

We Wrześniu 1941r. ożenił się ze Stanisławą Kowalik - mieszkanką Zaraszowa.


Pracował w kuźni i razem z żoną prowadził gospodarstwo.


Stanisława z rodzicami, Józefą i Janem Kowalik przed budynkiem gminy w Bychawie. (zdjęcie sprzed wojny)

Jan i Stanisława mieli pięcioro dzieci:
Józef ur. w 1944r.
Zygmunt ur. w 1946r.
Jerzy ur. w 1948r.
Maria ur. w 1952r.
i Andrzej ur. w 1956r. - mieszka w Zaraszowie.


1965r. w środku Maria Dębska, obok Zofia Król i nauczyciel Bolesław Wójcik.


1963r. Andrzej Dębski nad stawem w Zaraszowie.

Jan Dębski zmarł w 1982r.

W 1983r. Stanisława podarowała ziemię pod kaplicę w Zaraszowie.
Zmarła w 1995r.
Jan i Stanisława Dębscy pochowani są na cmentarzu w Bychawie.

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie......

[Krzysztof]

ŻYCIORYSY z archiwum Szkoły Podstawowej w Zaraszowie, spisywane przez uczniów w 1978r. na polecenie ówczesnego Dyr. Witolda Milanowskiego.
Dziękuję P. Dyr Bożenie Koziej za przepisanie i udostępnienie.

Wiktoria Wieleba

Wiktoria Wieleba urodziła się 22 grudnia 1905 r w Lublinie jako córka Kazimierza i Józefy.
Uczęszczała do Szkoły Podstawowej w Lublinie , gdzie ukończyła 5 klas.
Mając 11 lat straciła podczas I wojny światowej matkę , a w dwa lata później zmarł jej ojciec.
Po stracie rodziców opieką nad nią i jej trójką rodzeństwa zajął się Dom Dziecka w Lublinie.
Po dwóch latach pobytu tam została sprowadzona przez rodzinę do wsi Władysławów. Pracowała tutaj u bogatych gospodarzy , zarabiając w ten sposób na wyżywienie .
W wieku 19 lat wyszła za mąż za Stanisława Wielebę i na stałe osiedliła się we Władysławowie. Zajmując się wychowywaniem dwójki dzieci , pracując w gospodarstwie, znajdowała również czas na pisanie wierszy.
Były to wiersze o różnej tematyce: o szkole, pięknie przyrody, a także na temat wojenny jak np. „Historia nas uczy”

Historia nas uczy,
że wojna nie tuczy,
że rodzi wokół
nędzę i głód.
Sieroty w rodzinie
Rzekami krew płynie
Kaleki , choroby i głód.
Bo tylko faszyści
Mają z niej korzyści
Handlują wokół bronią
A ludzie pracy na wojnie giną
I w morzu krwi toną .
WIKTORIA WIELEBA

Notatkę sporządziła Krystyna Pruś- uczennica klasy 7 /1.

/1. od 1991 roku nauczycielka języka polskiego w S.P. w Zaraszowie

Zdunek Józef

1881-1977

Urodził się w Chordziszce 12 marca. Wychowywał się przy rodzicach do 22 lat.
Potem poszedł do wojska (w wojsku służył 7 lat).
Gdy przyszedł z wojska to służył u młynarza jako parobek Głogoslnej.
W dalszym ciągu w lesie jako belcarz, pracował do 1910r. W 1908r ożenił się. Potem wyjechał do Ameryki, tam pracował 1 rok w fabryce prochowni , po roku powrócił do Polski. Po 8-miesiącach wyjechał ponownie do Ameryki gdzie pracował 7 lat w tej samej fabryce. Po 7- latach, w 1919r, wrócił do kraju. Zamieszkał we wsi Antoniówka i rok tam mieszkał ..
Potem kupił gospodarstwo (dawny dworek K. Koźmiana) od nabywcy Pana Lewczyńskiego w Zaraszowie .
Tu zamieszkał i pracował na tej gospodarce , do końca swojego życia.
Zmarł w Zaraszowie 10 marca.

Notatkę sporządziła
Barbara Zdunek

Służąc w Armii Carskiej był uczestnikiem Wojny rosyjsko - japońskiej (1904/1905) - dop. Krzysztof

Korona Feliks

Urodził się w Zaraszowie w 1912r. Skończył 7 klas Szkoły Podstawowej .
Po ukończeniu szkoły pomagał w gospodarce.
W 1939r. Poszedł na wojnę i dostał się do niewoli niemieckiej .
Został wywieziony do Niemiec na roboty. Tam pracował jako majster w warsztacie stolarskim.
W kwietniu 1945r. wrócił do Polski. Po powrocie kilka lat pracował w sklepie w
Zaraszowie.
Potem dostał posadę w banku w Bychawie gdzie pracował aż do śmierci.
Zmarł 24.12.1974r. Odznaczony został pośmiertnie krzyżem.

Notatkę sporządził Kurdziel Wiesław.

W archiwum szkoły i na naszej stronie są też życiorysy: Władysława Sinkowskiego i Józefa Mazurka.
Są też "Wspomnienia z czasów wojny" Jana Fugała, Edwarda Styżeja, Andrzeja Dumy i Stefana Kowalika.

[Aldona]

Mój dziadek:
Tadeusz Jeziernicki
Ur. 5 maja 1921 roku. Dorastał w Kolonii Zaraszów. W wieku 18 lat wstąpił do wojska (1939r.) Podczas gdy już kilka miesięcy był w wojsku wybuchła II wojna światowa. Dostał się do niewoli rosyjskiej. Następnie w drodze wymiany jeńców został wywieziony do Niemiec, gdzie pod przymusem pracował na kolei a potem w gospodarstwie. Za nie wykonanie rozkazu, a dokładniej za odmówienie zjedzenia podanego posiłku spędził 17 miesięcy w karnych łagrach. Wycieńczony wrócił do pracy ale już w kuchni. Podczas pobytu w Niemczech razem z innymi pracującymi w niewoli został wyznaczony do odstrzału, wszystko było już przygotowane, gdy nadjechali Rosjanie i to dzięki ich wizycie udało im się przeżyć.



Po wojnie (ok. 1946r.) wrócił do rodzinnej miejscowości.

21 listopada 1948 roku poślubił Różę Gułkowską. Mieli dwóch synów: Leszka (ur. 2 kwietnia 1951r.) i Andrzeja (ur. 10 sierpnia 1962r.) Obaj do dziś mieszkają w Kolonii Zaraszów.



Pracował w gospodarstwie rolnym a także w mleczarni.


Nie będąc już w czynnej służbie w 2000 roku został mianowany na stopień Podporucznika Wojska Polskiego.

Tadeusz i Róża przeżyli ze sobą 59 lat. Dziadek zmarł 10 marca 2007 roku, pochowany został na cmentarzu w Bychawie.
Pokój Jego Duszy.

[greg40]

Witam serdecznie. Na portalu genealogicznym Lubelskie Korzenie znajdziecie dosyć już bogaty zasób indeksów z akt metrykalnych parafii Bychawka i Bychawa. Pomagamy również bezinteresownie - w miarę możliwości - w dotarciu do treści aktów.
Portal Lubelskie Korzenie
forum Lubelskich Korzeni
regestry aktów metrykalnych

----------------------------------------------------------------------
Krzysztofie w 1888 roku w Bychawce urodził się tylko Piotr Kuśmirek s. Andrzeja Kuśmirka i Barbary z d. Wójcik.

[Krzysztof]

greg 40
Może masz lepszy dostęp do danych. Przyznam nie sprawdzałem Ksiąg Bychawki. W rodzinie był taki przekaz. I w latach siedemdziesiątych byłem z dziadkiem Franciszkiem na cmentarzu w Bychawce i prowadził mnie na groby swoich rodziców. A data ur? Może ktoś ją zmienił?
PS ciesze się że piszesz, bo mam wrażenie że coś Cie z Zaraszowem łączy.
Pozdrawiam Krzysztof

[300sl]

greg 40
Może masz lepszy dostęp do danych. Przyznam nie sprawdzałem Ksiąg Bychawki. W rodzinie był taki przekaz. I w latach siedemdziesiątych byłem z dziadkiem Franciszkiem na cmentarzu w Bychawce i prowadził mnie na groby swoich rodziców. A data ur? Może ktoś ją zmienił?
PS ciesze się że piszesz, bo mam wrażenie że coś Cie z Zaraszowem łączy.
Pozdrawiam Krzysztof

Sugeruję skorzystać z linków podanych przez greg40 i (prawie) wszystko będzie jasne. Czasami można odkryć zaskakujące historie
W przypadku F. Kuśmirka miejscem urodzenia nie będzie Bychawka a Osmolice (par. Krężnica J.)
https://familysearch.org/pal:/MM9.3.1/TH...cc=1867931

Pozdrawiam.
300sl

[Dodo]

Post w ciągłej edycji, udostępniony, by zebrać informację o czasach których nie pamiętam . Będą błędy i pomyłki, ale zostaną poprawione. Dziękuję za podpowiedzi.


Moi dziadkowie: Zofia z Kuśmirków żyła w latach 1928-1992 urodziła się i mieszkała w Zaraszowie.
Stanisław Łaszcz żył w latach 1923-1993 urodził się w Starej Wsi, a od 27.02.1957 mieszkał w Zaraszowie. Przez 35 lat pracował jako woźny w Szkole Podstawowej w Zaraszowie, co podobno jest nieoficjalnym rekordem Guinnessa.
Babcia



Zdjęcie ślubne dziadków, rok 1957


Okolice 1969-1970 roku, u nas na podwórzu, od lewej: Józef Łaszcz, moja mama, Barbara Łaszcz, wujek Krzysztof Łaszcz i dziadek Stanisław Łaszcz. W tle: pra-dziadek Franciszek Łaszcz, Ewa Łaszcz oraz Zofia Łaszcz.

Pradziadek Franciszek, dziadek Stanisław z mamą na rękach, z przodu wujek Krzysztof, za nim ciocia, Ewa, a za nią wujek Józef i ciocia Marysia, z prawej babcia Zofia.


Dziadek i jego brat, Kazimierz


Mama z dziadkami


Mama z babcią


Wujek z dziadkami


Dziadek




Dziadek



Dziadkowie, lata 80

[elkr@]

Oglądam zdjęcia i oczom nie wierzę - 13-te zdjęcie od dołu licząc to fotografia mojego taty - Andrzeja Sprawka


Od admina: wklejam tu, przyda do kolejnego postu o dziadkach.
Andrzej Sprawka też dziadek.